Hep derler ya zaman herşeyin ilacıdır diye gerçekten öylemidir zaman zaman çok düşünüyorum.Belki de doğrudur ama aslolan yaşadığın zaman dilimine olan zamansal ve mekansal uzaklıktır. Sadece tazeliğini yitiriyor herşey ancak derin dondurucuda saklanan yiyecekler gibi zamanı geldiğinde gün yüzüne çıkıp soğuk yüzünü bir bir gösteriyor anılar. İnsan unutmak gibi bir güce sahip. iyiki unutabilmeyi başarabiliyoruz. Unutmak hiç kolay olmuyor ama uzaklaştıkça acılardan kabullenip susup öylece bir kenarda oturup kalıyorsunuz. Keşkeler olmasa dahada güzelleşiyor unutmalar. Daha da güzeli kızmadan unutabilmek, göstere göstere, canına okuya okuya birşeylerin. Arkana bakmadan kaçmak çözüm olur sanıyorsak çok yanılıyoruz. Asıl güzel olan hayatın ta ortasına bakarak unutabilmek....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder